-İtiraz etme, sen erkeksin! - Peki

Geçtiğimiz haftasonu birçok otobüs seyahati yapmak durumundaydım ve bir ilginç durumla tekrar tekrar karşılaştım; bilmiyorum başka trans erkeklerin de başına gelmiş midir...

(1)Seyahat için açık olmadığım okul arkadaşlarım toplu rezervasyon yaptırmışlar. Rezervasyon adıyla, gruba ayrılmış koltuklardan birini almak üzere firmanın bir yazıhanesine gidiyorum, rastgele bi numarayı satın alıyorum nasılsa aramızda ayarlarız diye. Avrupa yakasından biniyorum aldığım 42 numaraya.

Yerime oturmuş olan ben yaşlarda bir kadını -gruba dahil olduğunu tahmin etmekle birlikte- “42ye geçebilir miyim” deyip nezaketle yerimden kaldırıyorum, o da yandaki ikiliye geçiyor. Biz Esenler otogarda beklemeye devam ederken; yine tahminen benim yaşlarımda, uzun saçlı bir başka kadın geliyor... Hemen arkasında ağabeyi var, "Aaa! Burası “BAY” yanıymış, “BAYAN” yanı diye sattılar ben oturmam buraya" diyor (yiycem mi sanki?! Deli misin?! Kelli felli yurdum ayısı tipli biri olsam hadi neyse derim! ). Hemen delikanlı ağabey muavini buluyor, durumu açıklıyor. Yaşlıca biri olan muavin bize bakıyor, biletlerimizi soruyor. Ekipten olduğunu tahmin ettiğim genç kadın (S diyelim ona artık) biletinin Anadolu yakasındaki arkadaşlarda olduğunu rastgele oturduğunu söylüyor. Benden de biletimi istiyor muavin, 42yi görüyor... Konuşurken mütemadiyen beyefendi diyor, hiç bozmuyorum, neden bozayım adam doğrusunu söylüyor Konuşmaya devam ediyoruz, ben diyorum ki "arkadaşlarla Anadolu'da buluşucaz biz aramızda ayarlarız orda, ben başka koltuğa geçeyim şimdilik" ve geçiyorum; ama konu kapanmıyor! Muavin amca gidip biletleri kontrol ediyor bir başka muavin geliyor,

-"beyefendi biletinize bakabilir miyim?"

Veriyorum bileti tekrar ve anlatıyorum arkadaşlar gelince aramızda ayarlarız şu an ben farklı bir koltuktayım zaten, sorun yok vs. Konu bitmiyor! Ağabeyi “BAYAN” 41numarayı AEO(Allah'a emanet ol) ile yolculuyor, iniyor; ama niye böyle oldu diye muavinler perişan! En sonunda yaşlıca olana çıkarıp nüfus cüzdanımı gösteriyorum, pembeyi görsün, anlasın sorunun kaynağını diye... "Biz ayarlarız aramızda” diye tekrarlıyorum, konu galiba hala kapanmış değil; ama neyse ki hareket ediyoruz. Anadolu yakasında diğer arkadaşlarla buluşunca önce bir posta tanışıyoruz; çünkü sadece birini tanıyorum. Tanışırken önce el sıkışıyorum adda tereddüt ediyorum... Sonra tanıdığım kişinin kimlikteki adımı söylediğini bildiğim için ben de elimi uzatınca onu söylüyorum mecburen... Sonra hemen durumu olduğu gibi anlatıyorum: ben 42yi aldım; ama yanımdaki böyle böyle “BAY” yanı dedi oturmak istemiyor, ben de bozmadım oraya başkası geçsin isterseniz. "Niye itiraz etmedin... Ne demek oturmam... Seçemez ki..." diye başlıyorlar tabii... “Ya gördü ve oturmak istemedi sonuçta söylenecek bir şey yok” diyorum, 1dakika önce tanıştığım insanlara illa ben trans'ım dememe gerek yok sonuçta... Hem görmüyorlar mı? İtiraz etmeyişimden bir anlam çıkarılamaz mı...? Otobüs önündeki bu sohbetten sonra, oturmak üzere içeri geçiyoruz, ben ayaktayım “S” ““BAYAN” 41”le oturuyor -S'ye de 41 numara bilet kestikleri anlaşılıyor, meğer tek sorun ben değilmişim :)- Başka biri geliyor biletlere bakıyor; ama hep "beyefendi"yim, hoşuma gidiyor, ses çıkarmıyorum. 48 boş, "“BAYAN” yanı" arkadaşlar oraya geç diyor, muavinler "olmaz, ora “BAYAN” yanı" diyor. Arkadaşlar "tamam, o da “BAYAN” " diyor birkaç ağızdan ben de gene ses yok. "Beyfendi ora olmaz" diyor muavin tekrar. Artık canıma yetmiş durumda! "Abi’cim ben pembe kimlikliyim uzamasın artık şu konu" diyorum kimliği burnuna doğru tutarak! Gidiyorum atıyorum kendimi 48'e cevap beklemeden, muavini allak bullak bırakıp. 48'in umrunda değil neyse ki... Sonra bi şekilde arkadaşlar arasında ayarlıyoruz ben okul arkadaşımla oturuyorum yolculuğu tamamlıyoruz, ama yol boyunca pembe kimlikli olduğumu söylememe rağmen "itiraz etme sen erkeksin" dercesine beyefendi diye hitap etmeye devam ediyor muavin.



(2)Ertesi akşam yine yolcuyum, başka bir firmanın yazıhanesi. Fotoğraflı indirim kartımı uzatıyorum, ismi görüyor, bana bakıyor... Rastgele bir bilet veriyor (34), yanı boş olsun, diyorum; araba boş istediğiniz yere oturursunuz, diyor. Otobüse biniyorum 33te, 40'larında bir kadın... Hiç ses etmeden 2 sıra arkaya oturuyorum. Bilet kontrolünde

-34 yok, diyor muavin ön tarafa,

-Burada, diyorum.

-Farklı oturamazsınız, yasak. Lütfen yerinize geçin, diyor.

-Araba bomboş. Neden sıkışayım, diye tersliyorum.

-“Yerinize geçer misiniz beyefendi, yasak” diyor! Kafası karışmış durumda biraz ama, dönüp kadına bakıyor! “Beyefendi” ve kadın... Niye yan yana vermişler diye düşünüyor belli ki. Ben de tekrar tersleyince dönüp gidiyor. 1.5saatten kısa yol boyunca ben ona o bana tersleşip duruyoruz.



(3) Bu yolculuktan sonraki gece yine yolcuyum. Gündüz saatlerinde bilet almaya gidiyorum. Soruyorum

-Bilet var mı?

-46 var.

-En arka mı?

-En arka pencere kenarı, yanı Denizli'ye kadar boş.

-İyi madem. Peki benim kullandığım özel bir indirim kartım var normalde a tl'lik bileti b tl'ye alıyorum bu firmadan onu yine kullanabilirim, değil mi?

- Bakayım.

Veriyorum kimliği ve asıl hikaye başlıyor.

-Bu sen misin?

-Evet.

-Hiç sana benzemiyor.

-(Yuh! 1sene bile olmadı onu çektireli) Benim. (Nezaketle gülümsüyorum,niyeyse. Nüfus cüzdanını karşılaştırması için uzatıyorum, çekingence. Suçlu mu hissediyorum ne?!)

-Hiç sana benzemiyor da... (diye yeniliyor. Suçlu mu hissediyor ne?!)

...

-Ne kadar oluyor bununla bilet? (diyorum utangaç, soru dolu sessizliğine doğru üfleyip onu uzaklaştırarak)

-B lira yine.

- Güzel.

-Kesiyorum bileti, kontrol edin lütfen (abi-delikanlı muhabbeti kesintiye uğruyor.) 7 numaraya kestim.

Anlıyoruz ki 46 “BAY” yanından 7 “BAYAN” yanına alıyor beni. Oturuyorum, muavin adımı kontrol etme gereği duyuyor biletten.



Tanışmak için uzanan yaşça büyük samimi eller "Merhaba delikanlı" diyor. Hala hormon kullanmıyorum ama her nasılsa bir ay önce sesim beni eleveriyorken şimdi o bile biyolojik cinsiyetimi ele vermiyor. Benim bi şikayetim yok, mutlu oluyorum beyefendi, delikanlı diye hitap edilmekten tam tersine; ama benim de kafam karışıyor. Elimi uzattığımda İnan derken hep bi an ne diyeceğimi bilemeyip eski adımı söylemek rahatsız ediyor... Ben insanları şaşırtıyorum, onlar da beni şaşırtıyor :)